KONTAKT:
Mariola Pierzchalska
pokój nr 22
tel: 052 35 92 258

Dla dziecka nie jest obojętne, gdzie się wychowuje. Najlepszym środowiskiem dla niego jest dom rodzinny i opieka biologicznych rodziców. Niestety, każdego roku pewien procent dzieci z różnych przyczyn zostaje pozbawionych swojego naturalnego środowiska. Opieka zastępcza dla takich dzieci jest jedyną szansą zapewnienia im nie tylko symbolicznego dachu nad głową, lecz także opieki, godziwych warunków życia i możliwości rozwojowych. Pytanie, jaka jest najbardziej optymalna i pożądana forma opieki nad dzieckiem, które nie może wychowywać się w rodzinie naturalnej nie jest nowym pytaniem. Na temat formy i kształtu opieki zastępczej nad dzieckiem były i są nadal prowadzone dyskusje w gronie ludzi zainteresowanych losem dzieci porzuconych. Postulowane i wdrażane zmiany zmierzają w kierunku rodzinnych form opieki do których należy zaliczyć rodziny zastępcze.

Jednym z podstawowych celów rodziny zastępczej, tak jak każdej formy opieki jest praca na rzecz powrotu dziecka do rodziny naturalnej. Opiekunowie w rodzinie zastępczej nie zastępują rodziców, ale oczekuje się od nich, że "raczej uzupełniają biologicznych rodziców".

Rodziny zastępcze dzielą się na:

  1. Spokrewnione
  2. Niezawodowe
  3. Zawodowe, w tym
    1. zawodowe pełniące funkcję pogotowia rodzinnego

      W rodzinie tej umieszcze się dziecko do czasu unormowania sytuacji dziecka, nie dłużej jednak niż na okres 4 miesięcy. W szczególnie uzasadnionych przepadkach okres ten może być przedłużony za zgodą organizatora rodzinnej pieczy zastępczej do 8 miesięcy lub do zakończenia postępowania sądowego.

    2. zawodowe specjalistyczne

      Umieszcza się dzieci w szczególności legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, dzieci na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 o postępowaniu w sprawach nieletnich oraz małoletnie matki z dziećmi.

Rodzina zastępcza dziecku całodobową opiekę i wychowanie w szczególności:

  1. traktują dziecko w sposób sprzyjający poczuciu godności i wartości osobowej;
  2. zapewniają dostęp do przysługujących świadczeń zdrowotnych;
  3. zapewniają kształcenie, wyrównywanie braków rozwojowych i szkolnych;
  4. zapewniają rozwój uzdolnień i zainteresowań;
  5. zaspokajają jego potrzeby emocjonalne, bytowe, rozwojowe, społeczne oraz religijne;
  6. zapewniają ochronę przed arbitralną lub bezprawną ingerencją w życie przywatne dziecka;
  7. umożliwaiają kontakt z rodzicami i innymi osobami bliskimi, chyba że sąd postanowi inaczej.